28 Ekim 2015 Çarşamba

Hamilelik Yolculuğu: 2. Ay

Her şey “süper” başladı. 5. haftadaydık ve ilk muayene için doktorumdan randevu aldık. Bir cumartesi günü… Muayene sonrasında da arkadaşlarımızla buluşacağız… Ailelerin henüz haberi yok zira iki aile de birlikte tatilde… Dönüşlerinde sürpriz yapacağım… Her birinin adına “anane, babanne, dede, hala, dayı, kuzen, yenge” yazılı, bebek figürlü tişört bastıracağım, onlar akşam yemeğe geldiklerinde hediye paketlerini vereceğim. Plan bu!

İlk muayene ve kese göründü… Çoğu kadın bebeğin ilk kalp sesini duyunca ağlarmış. Ben keseyi gördüğümde süzüldü gözümden yaşlar… Doktorum hemen “Kadın dur daha kalbini duyalım, 10 gün sonra yine gel” deyince toparladım. Mutlu mesut ayrıldık eşimle doktordan… Hava sıcak… Temmuz sonundayız -ki ben yaz delisi, yağmurdan nefret eden bir tipim- sıcaktan fena halde bunalmaya başladım. O gün ve ertesi gün güzel geçti… “Ooo böyle geçerse hamilelik süpermiş” lafımı iki gün sonra yutacaktım…

6. haftanın ilk günü, pazartesi… Evde temizlik var. Yardımcı kadın anlatıyor kendi hamileliğini… Zaten 9 ay boyunca ya siz soruyorsunuz başkalarına “Seninki nasıldı” diye ya da onlar kendi kendilerine anlatmaya başlıyor. “Ben daha fenaydım”lar mı ararsın, “Ben hiç hissetmedim”ler mi hangisini duyarsan duy, hiçbiri “seninkini” tutmuyor. Zira hamilelik de çok ama çok kişiye özel bir şey. Bünyeler farklı, genel geçerlilikle olacak şey değil pek… 6. haftanın ilk gününde başlayan mide bulantıları beni fena halde yıpratacaktı. Bu bir başlangıçtı ve "o kadarını" hiç tahmin etmiyordum…


Mide bulantısı nasıl hissettirir, ne yaparsan geçer, ne yersen iyi gelir, koku hassasiyetiyle başa çıkma yöntemleri vs vs… Engiiiiinnn tecrübelerimi paylaşacağım… :) Ama öncelikle şunu bilmesiniz ki hamilelik planlıyorsanız gerçekten her şeyi göze almalısınız… Belki de hiçbir sorun yaşamadan atlatırsınız ki herkes için duam odur, ama tersini düşünüp önlem almakta fayda var. Mesela 1.5 ay işe gidememek, yemek yiyememek, kilo vermek, aynaya bakamamak, saçını tarayamamak, konuşamamak ve hastaneden çıkamamak gibi! Ve sonsuza kadar süreceğini sanacağın bunalımın ortasına düşmek! Geçiyor mu? Ailelere haber verme planı tuttu mu? Bilmem? :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder